شهرستان چابهار؛ بهشت میوه های گرمسیری

شهرستان چابهار یکی از شهرستان های جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان به مرکزیت شهر چابهار می باشد. که  از جنوب با دریای عمان، از شمال با شهرستان قصرقند و سرباز، از غرب با شهرستان کنارک و از شرق با کشور پاکستان همسایه است.

همجواری منطقهٔ آزاد چابهار با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن در مسیر بادهای موسمی شبه‌قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب گردیده که دارای آب و هوایی گرمسیری و معتدل با رطوبت نسبی باشد. این منطقه گرمترین نقطه کشور در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است. متوسط بارندگی سالانه در این شهرستان کمتر از ۲۰۰ میلی‌متر در سال است که ۶۴ درصد آن در زمستان می‌بارد.به‌طور کلی آب و هوای چابهار دارای کمترین تغییرات در فصول چهارگانه سال است و درجه رطوبت تنها در دو ماه از سال (اردیبهشت و خرداد) بالا می‌رود.

شهرستان چابهار با داشتن شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب با برخورداری از اقلیمی مستعد و طبیعی، شرایط مناسبی را برای پرورش انواع میوه‎ های گرمسیری، نیمه گرمسیری و تولید محصولات زراعی خارج از فصل را دارد. مجموع سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی آبی شهرستان چابهار بالغ بر 13 هزار و 300 هکتار است.  که از این سطح 5 هزار و 700 هکتار را محصولات باغی و 7 هزار و 600 هکتار را محصولات زراعی تشکیل می‌دهد.

این شهرستان دارای محصولات باغي متنوعی از جمله میوه های گرمسيري مانند موز، انبه، گواوا ،‌ چيكو،‌ كنار، تمرهندي و نارگيل است.محصولات زراعي خارج از فصل مورد كشت در سطح منطقه نيز شامل كشت محصولات جاليزي به خصوص هندوانه و محصولات سبزي و صيفي نظير پياز، گوجه فرنگي، بادمجان، فلفل سبز و علوفه و غلات است.

عمده ترین فعالیت باغی شهرستان تولید موز است. تولید این میوه به صورت باغی و گلخانه ای در شهرستان بسیار زیاد است . این تولیدات علاوه بر استفاده در داخل کشور، به کشورهای حوزه خلیج فارس نیز صادر می‌شود