گرگان و بخش کشاورزی

گرگان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران، شهری در شمال شرقی ایران و مرکز استان گلستان و شهرستان گرگان است. این شهر پرجمعیت‌ترین و وسیع‌ترین شهر، استان گلستان و بیست و چهارمین شهر ایران است. گرگان از غرب با شهر کردکوی، از شرق با شهرستان آق‌قلا و از جنوب با شهرهای شاهرود و سمنان همسایه است. گرگان آب و هوای معتدل دارد، هر چند در تابستان نسبتاً گرم و شرجی است. میانگین بارش سالانه در شهر گرگان ۵۸۳٫۸ میلی‌متر است.

در شهر گرگان اقوام متعددی زندگی می‌کنند. گرگانی‌ها، سادات استرآبادیمازنی‌ها و کتول‌ها، بلوچ‌ها، کُردها، سیستانی‌ها، ترک‌ها ، و مهاجرانی از دیگر استان‌های کشور همچون سمنان و خراسان از ساکنان گرگان هستند. مردم بومی شهرستان گرگان به چهار گویش طبری گرگانی، فارسی گرگانی، گویش زیارتی و گویش کتولی صحبت می‌کنند. این استان به دلیل داشتن 7 اقلیم از 13 اقلیم آب و هوایی خاکی مستعد برای کشاورزی دارد، 40010000 تن محصولات زراعی، 700000 تن محصولات دامی را داراست. به طوری که در 16 محصول رتبه های اول تا پنجم کشور را دارا می باشند در تولید دانه های روغنی کلزا، سویا، آفتاب گردان، هلو، گوشت مرغ، رتبه اول را دارد. با توجه به تنوع اقلیمی این استان، کارشناسان بخش کشاورزی بر این عقیده هستند که این شرایط اب و هوایی باعث شده تا 95 محصول گوناگون در این استان تولید شود.

از مهمترین محصولات باغی این استان هم می توان به آلو، هلو، شلیل، گیلاس، آلبالو، توت درختی، توت فرنگی، زرد آلو، گوجه سبز، آلو، آلو طلایی، مرکبات، زیتون و گردو اشاره کرد که در بخش دام پروری و آبزی پروری هم یک پنجم از  حجم 5/5 میلیون تن تولیدات سالانه این استان را تشکیل می دهد. این استان در بخش ابزی پروری ظرفیت بالایی دارد مخصوصاً میگو که از یک دهه پیش پرورش میگو در اراضی شور، کم بازده و غیر قابل کشته مناطق ساحلی دریای خزر و در شهر گمیشان بصورت جدی شروع شد.